Złota odznaka jeździecka

pytania i odpowiedzi do egzaminu na brązową odznakę jeździecką 

Przygotowanie do egzaminu może być prowadzone we wszystkich klubach i sekcjach
jeździeckich, natomiast egzamin na Odznakę Złotą może być prowadzony tylko w
certyfikowanym ośrodku jeździeckim. Komisja egzaminacyjna składa się z: przewodniczącego -
członka CKE PZJ oraz dwóch członków WKE.
Do egzaminu mogą przystąpić posiadacze Odznaki Srebrnej po upływie co najmniej roku od daty
jej uzyskania (daty egzaminu). Minimalny wiek kandydata – ukończone 15 lat.
1. Egzamin praktyczny składa się z trzech części:
a. Opieka stajenna
• prowadzenie konia do przeglądu
• znajomość i prawidłowe użycie sprzętu do pielęgnacji konia – czyszczenie okrywy
włosowej i pielęgnacja kopyt
• siodłanie i kiełznanie, dopasowanie rzędu – znajomość nazewnictwa
b. Część ujeżdżeniowa – elementy ujeżdżenia z klasy P. (stęp swobodny, stęp pośredni, kłus
roboczy, kłus pośredni, galop roboczy, kontrgalop, ustępowanie od łydki z głową do
ściany w stępie i w kłusie)
Po zakończeniu przejazdu i ukłonie, dojazd stępem do litery G, zatrzymanie, zejście z
konia i wyprowadzenie go w ręku z czworoboku, doprowadzenie konia w pobliże
komisji, zademonstrowanie prawidłowego wsiadania – z ziemi lub ze stopnia.
Dozwolone jest przytrzymanie konia, jak również przytrzymanie zewnętrznego
strzemienia przez pomocnika.
Na czworoboku konie są przygotowywane samodzielnie przez jeźdźca do
zademonstrowania wymaganych egzaminem zadań (podobnie jak rozprężanie przed
zawodami). W tym czasie – 15 minut - ocenia się, czy poprzez prawidłowy dosiad jeźdźca
i poprawne użycie pomocy, praca z koniem jest prowadzona zgodnie z zasadami teorii
jazdy. Na zakończenie sprawdzianu, egzaminator może nakazać wykonanie dodatkowo
niektórych ćwiczeń z w/w zestawu.
Obowiązują ogólne zasady z przepisów dyscypliny ujeżdżenia.
Nie zaliczona część ujeżdżeniowa egzaminu powoduje niedopuszczenie do zdawania części
w skokach.
Z egzaminu praktycznego w części ujeżdżeniowej zwalniani są zawodnicy posiadający
aktualną II klasę sportową w ujeżdżeniu lub w wkkw.
c. Część skokowa - pokonanie standardowego toru przeszkód
o wysokości 90cm i szerokości 100cm. (Plan toru przeszkód jak dla instruktorów sportu
- wg załącznika, wysokość dla kuców obniżona o 10 cm).
Ocenie podlega dosiad i oddziaływanie jeźdźca, wyczucie tempa i dystansu, a także
sposób pokonywanie przeszkód.
Drugie nieposłuszeństwo konia, upadek jeźdźca lub konia - eliminują z egzaminu.
Podczas obu części egzaminu praktycznego wymagana jest jazda na zwykłym kiełźnie wędzidłowym
pojedynczo- lub podwójnie łamanym, dozwolona jest użycie ochraniaczy, ostróg i jazda z batem.
Podczas zdawania egzaminu praktycznego jeźdźcy mogą występować w dowolnym, schludnym,
treningowym stroju jeździeckim. Jazda w przepisowym nakryciu głowy jest obowiązkowa.
Egzamin w skokach dla zawodników posiadających co najmniej II klasę sportową w ujeżdżeniu
pozostaje na poziomie wymagań na Odznakę Srebrną.
Z egzaminu praktycznego w części skokowej zwalniani są zawodnicy posiadający aktualną
klasę II sportową w skokach lub w wkkw.
2. Egzamin teoretyczny – pytania na egzaminie teoretycznym - po jednym z każdego rozdziału -
mogą być zadawane tylko z opublikowanego wcześniej zestawu pytań.
Oceną za każdą część egzaminu jest „zaliczony” lub „nie zaliczony”.
Nie zaliczony egzamin lub jego część może być powtórnie zdawana nie wcześniej niż po upływie
sześciu miesięcy, ale nie później niż po upływie jednego roku.